دیابت عامل اصلی قطع عضو در بسیاری از کشورهاست، یک مرکز خیریه در بریتانیا می گوید زخم پا یکی از دلایل اصلی بستری شدن بیماران دیابتی در این مرکز است. همه افرادی که مبتلا به دیابت هستند، باید به دنبال مراقبت های منظمی برای سلامتی پاهای خود باشند. در غیر این صورت ممکن است آمپوتاسیون یا قطع عضو برای آن ها اتفاق بیفتد.

اگر دیابت در طول سالها در بدن باقی بماند، می تواند به عوارض جدی منجر شود. این عوارض شامل بیماری قلبی، بیماری کلیوی، رتینوپاتی و نوروپاتی می باشد. در صورت عدم درمان، این عوارض می توانند به بدن آسیب جدی وارد کنند.

چه عواملی باعث آمپوتاسیون می شود؟
چند عامل کلیدی قطع عضو را تشدید می کنند. این عوامل شامل موارد زیر می باشد:

نوروپاتی
مشکلات گردش خون
زخم های پا

چطور این عوامل ارزیابی می شوند؟
عوارض پای دیابتی در میان سالمندان رایج است و میزان آمپوتاسیون با افزایش سن افزایش می یابد. برای افرادی که بالای ۷۵ سال سن دارند، این خطر به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.

همه افراد مبتلا به دیابت باید در مراقبت از پا آموزش ابتدایی داشته باشند و بعد از آن باید معاینات پا را به طور منظم انجام دهند.

خطر ابتلا به زخم را می توان با معاینه بالینی پایه ارزیابی کرد.

آمپوتاسیون اصلی و جزئی چیست؟
از بین رفتن مفاصل، از بین رفتن انگشتان پا یا قسمتی از پا را آمپوتاسیون می گویند. قطع عضو یا آمپوتاسیون عمدتا به قطع عضو در بالا یا پایین زانو اشاره دارد. دیابت می تواند شامل آسیب عصبی و گردش خون ضعیف باشد. این مشکلات به زخم های پوست آسیب می رسانند.

مدیریت صحیح دیابت و مراقبت از پا می تواند به جلوگیری از زخم های پا کمک کند. در حقیقت، مراقبت از دیابت به احتمال زیاد می تواند خطر قطع عضو را کاهش دهد، به طوری که میزان قطع عضو تحتانی در ۲۰ سال گذشته بیش از ۵۰ درصد کاهش یافته است.

هنگامی که زخم های پا رشد می کنند، مراقبت سریع لازم است. بیش از ۸۰ درصد قطع عضو از زخم های پا شروع می شود.

زخم ناخوشایندی که سبب آسیب جدی به بافت ها و استخوان می شود باعث جراحی (قطع عضو) پا، یا قسمتی از پا می شود.

عواملی که منجر به افزایش خطر آمپوتاسیون می شوند عبارتند از:

سطح قند خون بالا
کشیدن سیگار
آسیب عصبی در پا (نوروپاتی محیطی)
کولوس یا پینه
ناهنجاری های پا
گردش خون ضعیف به اندامها (بیماری شریانی محیطی)
سابقه زخم پا
اختلال بینایی
بیماری کلیوی
فشار خون بالای ۱۴۰/۸۰ میلیمتر جیوه (mmHg)

مهم ترین چیزی که بدانید این است که پای خود را سالم نگه دارید. در صورت سالم نگه داشتن پا، زخم ها عمیق نمی شوند و خطر قطع عضو کاهش می یابد.