درمان عفونت زخم جراحی

زخم جراحی که به عنوان یک برش شناخته می شود، زخم ناشی از ابزار مخصوص برش، به نام اسکالپل است که در طی عمل جراحی توسط پزشک صورت می گیرد. زخم جراحی در یک محیط کاملا استریل ایجاد می شود که در آن بسیاری از متغیرها مانند باکتری ها، اندازه زخم، محل و ماهیت زخم را می توان کنترل کرد.

زخم جراحی به دلایل مختلفی توسط جراح ایجاد می شود. در برخی از موارد ، عمل جراحی جهت درمان و یا بررسی بیشتر شرایط لازم است. در هر روش جراحی، زخم با برش جراحی به منظور باز کردن لایه های بافت، برای دسترسی به منبع بیماری و یا آسیب، ایجاد خواهد شد.

انواع زخم جراحی بر اساس میزان آلودگی

متخصصان زخم، زخم های جراحی را بر اساس میزان آلودگی در چهار دسته اصلی تقسیم می کنند: زخم تمیز، زخم تمیز در معرض عفونت، زخم عفونی، زخم آلوده با عفونت شدید. این دسته بندی ها، متخصص زخم را قادر می سازد تا پیش بینی خطر ابتلا به عفونت و نتایج درمان زخم را بهتر پیش بینی کند و از این طریق بهترین روش درمان برای هر نوع از زخم جراحی را تجویز کند.

دسته اول

در زخم های جراحی تمیز، نشانه ای از التهاب و عفونت وجود ندارد. این نوع زخم ها شامل دستگاه تنفسی، دستگاه گوارشی و دستگاه تناسلی نیست. جراحی لاپاروسکوپی، عمل های جراحی پوست، جراحش چشم و عروق نمونه خوبی برای این دسته از زخم ها هستند.

دسته دوم

زخم های تمیز که در معرض خطر ابتلا به عفونت هستند جزو دسته دوم بوده و بسیار خطرناک هستند. مانند زخم جراحی دستگاه گوارشی، تنفسی و یا دستگاه تناسلی. مراقبت از این زخم و تعویض به موقع پانسمان و رعایت بهداشت بسیار مهم است.

دسته سوم

زمانی که یک شی خارجی با زخم تماس پیدا کند، جراحات ناشی از دسته سوم ایجاد می شود. این شی می تواند گلوله، تیغ چاقو یا یک شی نوک تیز باشد که این زخم نیاز به عمل جراحی خواهد داشت و احتمال عفونت در این نوع زخم ها زیاد است.

دسته چهارم

زخم جراحی آلوده و عفونی شامل زخم های می شود که یک شی خارجی در زخم وجود داشته باشد. و یا به وسیله یک شی خارجی آلوده، زخم ایجاد شده باشد. همچنین زخم های جراحی آلوده شامل زخم هایی هستند که در معرض مواد معده و روده قرار خواهند گرفت.