دیابت می تواند مشکلات دوگانه ای برای پاهای شما ایجاد کند. اول، دیابت باعث می شود جریان خون به پاها کاهش یابد، در نتیجه پاها از اکسیژن و مواد مغذی محروم می شوند. این باعث می شود که برای بهبودی زخم ها مشکلاتی بوجود بیاید. دوم، آسیب عصبی دیابتی یا نوروپاتی محیطی می تواند باعث ایجاد بی حسی در پاهای شما شود. هنگامی که شما نتوانید احساس بریدگی یا زخم را تجربه کنید احتمال ابتلا به زخم و عفونت در شما بیشتر می شود.

اگر شما متوجه زخم ها نشوید و یا زخم ها درمان نشوند، آنها می توانند آلوده شوند و در صورت آلودگی عمیق منجر به قطع عضو می شوند .

خوشبختانه، کروماتوگرافى راه های بسیاری برای پیشگیری از مشکلات پا بیان می کند.

1. هر دو پاهایتان را روزانه چک کنید.
هر روز با دقت هر دو پای خود را بررسی کنید و اطمینان حاصل کنید که بین تمام انگشتانتان نیز چیزی نیست. عفونت ها می توانند از انگشتان پا و با نوروپاتی دیابتی شروع شوند، شما ممکن است زخم ها را احساس نکنید تا زمانی که عفونت کنند.

2. پاهای خود را با آب ولرم بشویید.
هر روز بطور مختصر پاهای خود را با آب ولرم بشویید. شما ممکن است قادر به احساس گرما توسط پاهای خود نباشید، بنابراین ابتدا آب را با دستان خود آزمایش کنید. از قرار گرفتن بیش از حد در آب اجتناب کنید زیرا زخم هایی که بوسیله آب خیس می شوند به زمان بیشتری برای بهبودی نیاز دارند.

پاهای خود را بلافاصله خشک کنید و به یاد داشته باشید که باید تمام انگشتان پا را خشک کنید.

3. اطمینان حاصل کنید که کفش هایتان مناسب است.
این یک سرمایه گذاری ارزشمند است. کفش نامناسب می تواند در پاها زخم ایجاد کند و یا زخم ها را تبدیل به عفونت کند. در نتیجه بهبودی زخم ها دیرتر صورت می گیرد.

کفش های مناسب بخرید یا جوراب هایی را انتخاب کنید که باعث قرمزی یا تحریک پوستتان نشود. قبل از خرید یا قرار دادن پاها در کفش اطمینان حاصل کنید که لبه های تیز یا اشیاء دیگری که می تواند به پاها آسیب برسانند در کفش وجود ندارد.

4. هیچ وقت پابرهنه نباشید.
همیشه کفش و یا دمپایی بپوشید. همیشه موقع پوشیدن کفش، جوراب داشته باشید، زیرا چرم، پلاستیک و مواد مصنوعی موجود در کفش می تواند پوست شما را تحریک کند.

جوراب های نازک نپوشید، این جوراب ها سریع به پاها آسیب وارد می کند و آن ها را زخم می کند. جوراب های ضخیمتر بپوشید تا پاهای شما را بپوشاند و هرگونه ناراحتی یا درد را تسکین دهند.

5. با پزشک مشورت کنید.
آسیب عصبی می تواند غیر قابل پیش بینی باشد. در مورد هر گونه تغییر در احساسات یا پاهای خود با پزشک مشورت کنید. اگر احساس درد، سوزن شدن، بی حسی یا هر گونه علائم غیر معمولی را مشاهده کردید، حتی اگر به نظر شما بی اهمیت باشد، بهتر است با پزشک مشورت کنید.

6. پوست خود را مرطوب نگه دارید.
پوست شما ممکن است به علت سطوح بالای گلوکز خشک و ترک خورده باشد. پوست ترک خورده بدان معنی است که باکتری ها در زیر پوست شما بیشتر دیده می شوند. به دلیل وجود باکتری ها، عفونت بیشتر می شود و بهبودی زخم کاهش می یابد. هر روز پوست خود را با کمی لوسیون مرطوب کنید، سعی کنید لوسیون را در بین انگشتان پا قرار ندهید.