بیماران دیابتی در خطر ابتلا به  مشکلاتی شامل خوب شدن آرام و کند زخم ها هستند . حتما در صورتی که نشانه هایی از زخم های دیابتی را مشاهده کردید فراموش نکنید که با پزشک خود صحبت کنید . برای جلوگیری از بروز مشکلات جدی برای سلامت، باید زخم ها در اسرع وقت درمان شوند .

زخم های دیابتی چیستند ؟

نگرانی اصلی در مورد زخم های دیابتی بهبود ضعیف یا تأخیر در بهبود است. مشکل در بهبودی زخم ها توسط بیماری های شریانی محیطی و نوروپاتی محیطی ایجاد می شود که در نتیجه این بیماری ها ، رگ های خونی کوچک در قسمت های مختلف بدن به خصوص در اندام ها (دست و پا) باریک تر می شوند و گردش خون را به آن مناطق کاهش می دهند. عدم گردش خون در اندام ها می تواند منجر به کاهش اکسیژن و مواد مغذی در بدن و اعصاب بدن شود ، در صورتی که بدن برای پروسه بهبودیِ زخم ها نیازمند اکسیژن و مواد مغذی است ؛ با گذشت زمان ، اعصاب در این مناطق ممکن است آسیب ببینند و این آسیب دیدگی منجر به کاهش احساس درد ، دما و لمس می شود و بیماران را در معرض آسیب قرار دهد .

 از طرفی بیماری دیابت روند تولید گلوکز را در بدن دچار اختلال می کند و سطح غیر طبیعی گلوکز خون با عوارض جدی ای ، از جمله زخم های دیابتی همراه است .

 پس زخم های دیابتی می توانند به دلیل:

• آسیب عصبی (نوروپاتی)
• ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن
• شریان های باریک

نشانه های زخم های دیابتی و علائم

زخم افراد مبتلا به بیماری دیابت ممکن است نشانه ها و علائم زیر را به همراه داشته باشد :

• درد مزمن و یا بدون درد
• التهاب و قرمزی
• زهکشی چرکی
• انتشار بوی بد از زخم
• بافت مرده اطراف زخم
• دلهره و دل درد
• تب و یا لرز

در صورت بروز و مشاهده علائم مرتبط با زخم های دیابتی با پزشک خود مشورت کنید .

عوارض زخم دیابت

برای جلوگیری از بروز مشکلات جدی سلامت ، باید زخم ها در اسرع وقت درمان شوند. برخی از عوارض عبارتند از:

• آسیب دیدگی پا ها
• عفونت
• زخم
• آسیب به اعصاب و استخوان ها
• جریان خون ضعیف

زخم هایی که تبدیل به مشکلات جدی می شوند ممکن است آسیب های زیادی به بافت ها و استخوان ها وارد کرده که در نهایت منجر به قطع عضو می شود . بسیار مهم است که بلافاصله زخم های دیابتی درمان شده تا به نقطه ای که تنها راه باقی مانده قطع عضو باشد ، نرسد .

تحقیقات نشان می دهد زخم ها معمولا هنگامی ظاهر می شوند که جراحات ، بسیار جدی شده که این اتفاق در نهایت منجر به قطع عضو اندام های تحتانی می شود . در صورتی که زخم های دیابتی شما بهبود پیدا نمی کنند با پزشک خود مشورت کنید .

انواع زخم های دیابتی

برای بیماران دیابتی هر زخم تهدید کننده سلامت بوده و نیازمند توجه و مراقبت های پزشکی فوری است . دو مورد از متداول ترین زخم های دیابتی شامل زخم هایی با منشا خارجی و زخم هایی با منشا داخلی است . به دلیل نوروپاتی محیطی زخم هایی با منشا خارجی شامل : بریدگی پوست ، سوختگی ، بر آمدگی و کبودی است و گاهی اوقات نیز زخم های خارجی ممکن است توسط بیمار دیابتی دیده نشود ؛ اگر زخم های خارجی برای مدتی مورد توجه قرار نگیرند ، تأخیر در درمان می تواند بیمار را در معرض خطر عوارض بعدی قرار دهد. زخم هایی با منشا داخلی مانند آکنه های پوستی ، ناخن پای رشد کرده در پوست و پینه است که این زخم ها می توانند باعث شکسته شدن پوست و بافت اطراف آن شوند و خطر عفونت های باکتریایی را افزایش دهند.

درمان زخم های دیابتی

از آنجایی که درمان های پزشکی زخم های دیابتی بازده بالایی ندارند و تنها کمک محدودی به بیمار می کنند پس بهترین روش درمان ، پیشگیری است . برای جلوگیری از ابتلا به زخم های دیابتی شما باید :

• با رژیم غذایی دیابت خود را کنترل کنید ، ورزش کنید ، داروهای لازم را مصرف کنید
• هر روز پوست بدن خود را معاینه کنید تا اگر زخمی در حال تشکیل است متوجه آن بشوید (می توانید این کار را از یک عضو خانواده خود درخواست کنید )
• کفش هایی بپوشید که دقیقا اندازه پای شما باشد و به هیچ جای پا فشار وارد نکند ؛ از پوشیدن کفش و جوراب های بسیار تنگ خودداری کنید
• ناخن ها را با دقت مرتب کنید
• پوست را تمیز و خشک نگه دارید
• مرتبا به یک پزشک معاینه مراجعه کرده و یا به صورت منظم برای انجام معاینه پا ها به پزشک اصلی خود مراجعه کنید
• در صورت بروز صدمات و جراحاتی که به نظر می رسد در حال بهبود نیست ، مراقبت های اولیه را انجام دهید

در صورت بروز زخم ، درمان می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تمام قسمت های زخم را تمیز نگه داشته و کاملا بانداژ کنید
• آنتی بیوتیک ها
• برداشتن بافت مرده یا آلوده با جراحی
• مراجعه به پزشک جراح یا مرکز مراقبت از زخم
• جراحی قطع عضو در هنگام وجود عفونت جدی